Buxus microphylla 'Winter Gem'

bukszpan drobnolistny 'Winter Gem'

synonim łaciński: Buxus microphylla 'Asiatic Winter Gem',Buxus microphylla 'Asiatic Winter',Buxus sinica 'Winter Gem'

pokrój: nieregularny

pokrój: półkulisty

docelowa wysokość: od 2 m do 3 m

nasłonecznienie: stanowisko cieniste

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: roślina tolerancyjna

zastosowanie: zieleń publiczna

Zimozielony krzew o luźnym pokroju, płaskim wierzchołku i szybkim tempie wzrostu, dorastający do około 3 m wysokości. Rozgałęzione pędy rozprzestrzeniają się już od poziomu gruntu. Odmiana o atrakcyjnych, wąskoeliptycznych lub jajowatych liściach z tępymi wierzchołkami, ciemnozielonmi i błyszczącymi przez cały rok. Kwiaty są niepozorne, rozdzielnopłciowe, zebrane w krótkie grona, miododajne, pojawiają się na przełomie kwietnia i maja. Roślina długowieczna i łatwa w uprawie. Preferuje stanowiska zarówno cieniste jak i słoneczne, wymaga gleb obojętnych lub wapiennych, umiarkowanie żyznych, zasobnych w próchnicę, przepuszczalnych. Na kwaśnym podłożu rośnie słabo i wymaga wapnowania. Krzew odznacza się dużą odpornością na suszę oraz zanieczyszczenie powietrza. Odmiana stosunkowo odporna na mróz, ale we wschodniej i centralnej części kraju wymaga okrywania lub cieniowania, które zabezpiecza zimozielone liście zimą przed wysychaniem. Najlepiej do tego celu nadaje się cieniująca siatka szkółkarska, ewentualnie przewiewne i przepuszczające światło tkaniny ogrodnicze, w żadnym wypadku nie można do tego celu używać folii. Roślina doskonała do formowania. Żywopłoty z bukszpanu należy corocznie przycinać, najlepiej dwukrotnie: wczesną wiosną (w marcu) i w połowie lata, skracając przyrosty o 1/3 długości. Bardziej skomplikowane formy przestrzenne wymagają jeszcze częstszego, ale słabszego cięcia. W przypadku zamierania pędów i liści bukszpanów, porażone fragmenty roślin należy wycinać i palić, a krzewy opryskać fungicydem. Idealna odmiana na obwódki, do obsadzania pojemników tarasowych, a także na cmentarze. Pochodzenie tej odmiany jest trudne do ustalenia ze względu na dużą liczbę nazw synonimicznych. Jest ona bardzo popularna i chętnie rozmnażana przez szkółkarzy.

autorzy opisu tekstowego: Tomasz Dymny; Związek Szkółkarzy Polskich

grupa roślin liściaste
grupa użytkowa liściaste krzewy
forma krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój nieregularny
półkulisty
docelowa wysokość od 2 m do 3 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście zimozielone
rodzaj kwiatów pojedyncze
barwa kwiatów kremowe
żółte
pora kwitnienia kwiecień
maj
nasłonecznienie stanowisko cieniste
stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność roślina tolerancyjna
ph podłoża odczyn zasadowy
rodzaj gleby roślina tolerancyjna
walory ciekawy pokrój
odporność na zanieczyszczenia
ozdobne z liści/igieł
roślina zimozielona
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
zieleń publiczna
żywopłot
ogrody skalne
ogrody orientalne
rabaty
pojemniki, balkony, tarasy
w grupach
strefa 6a
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Tomasz Dymny Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11859
rośliny
8292
opisów

Ostatni wpis:

2024-11-28
skimia japońska 'Rubella'
19191
zdjęć
9523
roślin w produkcji
118
osób online