Pennisetum alopecuroides 'Lady U'

rozplenica japońska 'Lady U'

pochodzenie: polska odmiana
odkrywca, hodowca (selekcjoner): Krzysztof Słowiński Polska; wprowadzenie do handlu: 2013

pokrój: kępiasty

docelowa wysokość: od 1 m do 2 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

Polska odmiana trawy o półkulistym, zwartym pokroju, wyjątkowo efektowna w czasie kwitnienia. Rośnie silnie, dorasta do 1,2 – 1,5 m wysokości. Tworzy gęste kępy równowąskich, ciemnozielonych, lekko przewieszających się liści jesienią zmieniających barwę na żółtą. Od początku sierpnia do końca września na szczytach źdźbeł pojawiają się okazałe kwiatostany w formie kłosokształtnych, cylindrycznych wiech przypominających szczotki do butelek. Kwiatostany są beżowo-fioletowe z wyraźną, srebrzystą chmurką delikatnych ostek, na których w jesienne poranki gromadzi się rosa. Trawa ta najlepiej rośnie na stanowiskach ciepłych, słonecznych i osłoniętych od silnego wiatru. Nie lubi ani suszy, ani nadmiaru wody w podłożu. Preferuje gleby umiarkowanie wilgotne, przepuszczalne, o dużej zawartości próchnicy. W ostre zimy może przemarzać, strefa 6. Zaschnięte pędy i liście należy ścinać dopiero wiosną, gdyż stanowią naturalną osłonę przed mrozem. Trawa ta pięknie prezentuje się sadzona pojedynczo lub w grupach na rabatach bylinowych i wrzosowiskach oraz w ogrodach skalnych. Nadaje się do uprawy w pojemnikach. Roślina zgłoszona do Konkursu Roślin Nowości wystawy 'Zieleń to Życie' w 2016 r. przez Szkółka SŁOWIŃSCY Krzysztof Słowiński.

autorzy opisu tekstowego: Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie polska odmiana
odkrywca, hodowca (selekcjoner): Krzysztof Słowiński Polska; wprowadzenie do handlu: 2013
grupa roślin byliny
grupa użytkowa byliny
forma bylina
siła wzrostu roślina szybkorosnąca
pokrój kępiasty
docelowa wysokość od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów kwiatostan
barwa kwiatów beżowe
fioletowe
pora kwitnienia sierpień
wrzesień
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby próchniczna
walory ciekawy pokrój
ozdobne z kwiatów
ozdobne z liści/igieł
zastosowanie ogrody przydomowe
ogrody wrzosowiskowe
ogrody orientalne
rabaty
pojemniki, balkony, tarasy
w grupach
strefa 6
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Związek Szkółkarzy Polskich

Poznaj również

zdjecie rosliny: żurawkotenella \'Mojito\'

×Heucherella 'Mojito'

żurawkotenella 'Mojito'

Niska bylina o dekoracyjnych liściach osadzonych na krótkich ogonkach i o gęstej budowie. Kępy mają szerokość 20 cm i wysokość 40 cm (w okresie kwitnienia – 65 cm). Jest to jeden z mieszańców nowej generacji w obrębie rodzaju ×Heucherella, otrzymanych w wyniku krzyżowania wyróżniających się odmian żurawek (Heuchera) z asortymentu firmy Terra Nova z USA oraz jej najodporniejszych, o mocnej budowie odmian tiarelli (Tiarella). 'Mojito’ to mutant odmiany 'Buttered Rum' należącej do tego asortymentu. Charakteryzuje się dużym wigorem i atrakcyjnymi liśćmi. Są one najładniejsze wiosną. Mają wówczas złotą barwę podstawową, która blednie latem; na tym tle wyraźny jest kontrastowy, czerwony, nieregularny rysunek, który biegnie wzdłuż nerwów. W czerwcu, lipcu pojawiają się nieliczne, białe kwiatostany, osadzone na dość krótkich szypułach. Rośliny wymagają półcienistego stanowiska. Preferują próchniczne, przepuszczalne, lekko kwaśne podłoże. Należy uważać, by nie posadzić roślin za głęboko. Mają większe potrzeby wodne niż żurawki, jednak sprzyja im lekkie przesuszenie gleby pomiędzy kolejnymi podlewaniami. Jak wszystkie żurawkotenelle, są odporne na rdzę, która może atakować żurawki. Polecane są do masowych nasadzeń, na rabaty bylinowe, obwódki, a także do pojemników balkonowo-tarasowych, jako akcent kolorystyczny w mieszanych kompozycjach.

Dostępne u producenta
zdjecie rosliny: bukszpan drobnolistny \'Faulkner\'

Buxus microphylla 'Faulkner'

bukszpan drobnolistny 'Faulkner'

Długowieczny, zimozielony krzew o gęstym, kulistym pokroju i wolnym tempie wzrostu, uzyskany w 1970 roku w USA. Krzew dorasta do 1-1,2 m wysokości. Intensywnie zielone, skórzaste blaszki liściowe przypominają trochę liście borówki czerwonej, są całobrzegie, zaokrąglone, z wierzchu błyszczące, od spodu matowe, zimą przebarwiają się na brązowo. Niepozorne kwiaty są małe i drobne, żółte, pozbawione płatków, wyrastają z kątów liści. Kwiaty są rozdzielnopłciowe, zwykle kwiat żeński otocza kilka kwiatów męskich. Kwiaty rozwijają się od końca marca do początku maja, są miododajne, wabią liczne owady, wyraźnie pachną, chociaż zapach ten raczej nie należy do przyjemnych. Małe i niepozorne owoce po dojrzeniu „wystrzeliwują” twarde, czarne nasiona na odległość nawet kilku metrów. Jest to jedna z najpopularniejszych obecnie odmian bukszpanu. Dobrze rośnie na większości przeciętnych gleb ogrodowych o pH obojętnym lub zasadowym, nie lubi jedynie gleb zbyt piaszczystych, kwaśnych oraz podmokłych. Najlepiej rozwija się na podłożach żyznych, ciepłych, przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych. Krzew tolerancyjny w stosunku do światła, mało wrażliwy na zanieczyszczenie powietrza. W przypadku uprawy na stanowiskach silnie nasłonecznionych krzewy warto na zimę okrywać (cieniować) siatką szkółkarską, zwłaszcza we wschodnich rejonach kraju, gdzie przeważa klimat kontynentalny i rośliny są narażone na przemarzanie. Powszechnym szkodnikiem bukszpanów jest miodówka bukszpanowa, mszyca powodująca wybrzuszenia liści. Zwalczamy ją opryskując jednym z dostępnych w handlu preparatów o działaniu wgłębnym. Krzew polecany do tworzenia niskich żywopłotów, obwódek oraz małych form strzyżonych.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
338
osób online