Pennisetum alopecuroides 'Lady U'

×Heucherella 'Mojito'

żurawkotenella 'Mojito'

Niska bylina o dekoracyjnych liściach osadzonych na krótkich ogonkach i o gęstej budowie. Kępy mają szerokość 20 cm i wysokość 40 cm (w okresie kwitnienia – 65 cm). Jest to jeden z mieszańców nowej generacji w obrębie rodzaju ×Heucherella, otrzymanych w wyniku krzyżowania wyróżniających się odmian żurawek (Heuchera) z asortymentu firmy Terra Nova z USA oraz jej najodporniejszych, o mocnej budowie odmian tiarelli (Tiarella). 'Mojito’ to mutant odmiany 'Buttered Rum' należącej do tego asortymentu. Charakteryzuje się dużym wigorem i atrakcyjnymi liśćmi. Są one najładniejsze wiosną. Mają wówczas złotą barwę podstawową, która blednie latem; na tym tle wyraźny jest kontrastowy, czerwony, nieregularny rysunek, który biegnie wzdłuż nerwów. W czerwcu, lipcu pojawiają się nieliczne, białe kwiatostany, osadzone na dość krótkich szypułach. Rośliny wymagają półcienistego stanowiska. Preferują próchniczne, przepuszczalne, lekko kwaśne podłoże. Należy uważać, by nie posadzić roślin za głęboko. Mają większe potrzeby wodne niż żurawki, jednak sprzyja im lekkie przesuszenie gleby pomiędzy kolejnymi podlewaniami. Jak wszystkie żurawkotenelle, są odporne na rdzę, która może atakować żurawki. Polecane są do masowych nasadzeń, na rabaty bylinowe, obwódki, a także do pojemników balkonowo-tarasowych, jako akcent kolorystyczny w mieszanych kompozycjach.

Hydrangea paniculata LIVING STRAWBERRY BLOSSOM 'LC NO3'

hortensja bukietowa LIVING STRAWBERRY BLOSSOM 'LC NO3'

Zwarty krzew dorastający do wysokości 1,2 m i podobnej szerokości. Pędy sztywne, wyprostowane. Liście jajowate, ciemnozielone, po obu stronach szorstko owłosione. Kwiaty wyłącznie płonne, zebrane w stożkowate kwiatostany na szczytach pędów. Kwiatostany dorastają do 25-30 cm długości, początkowo są białe, potem stają się jasnoróżowe, a następnie ciemnoróżowe. Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu i trwa do września, po przekwitnieniu kwiaty zasychają pozostając ozdobą krzewu przez jesień i zimę. Odmiana polecana do uprawy na glebach umiarkowanie żyznych, wilgotnych i przepuszczalnych, lekko kwaśnych, na stanowiskach słonecznych lub półcienistych. W pełni odporna na mróz i rzadko atakowana przez choroby i szkodniki. Polecana do sadzenia w grupach w ogrodach przydomowych i zieleni osiedlowej oraz do uprawy w pojemnikach. Kwiatostany doskonale nadają się do bukietów i zasuszania. Odmiana otrzymana przez Alexa Fredericka Schoemakera, wprowadzona na rynek w 2017 roku przez firmę Alex Schoemaker Living Creations. Roślina zgłoszona do Konkursu Roślin Nowości wystawy ZIELEŃ TO ŻYCIE w 2019 roku przez DUET Sp. j. Konopka, Pełka

Buxus microphylla 'Faulkner'

bukszpan drobnolistny 'Faulkner'

Długowieczny, zimozielony krzew o gęstym, kulistym pokroju i wolnym tempie wzrostu, uzyskany w 1970 roku w USA. Krzew dorasta do 1-1,2 m wysokości. Intensywnie zielone, skórzaste blaszki liściowe przypominają trochę liście borówki czerwonej, są całobrzegie, zaokrąglone, z wierzchu błyszczące, od spodu matowe, zimą przebarwiają się na brązowo. Niepozorne kwiaty są małe i drobne, żółte, pozbawione płatków, wyrastają z kątów liści. Kwiaty są rozdzielnopłciowe, zwykle kwiat żeński otocza kilka kwiatów męskich. Kwiaty rozwijają się od końca marca do początku maja, są miododajne, wabią liczne owady, wyraźnie pachną, chociaż zapach ten raczej nie należy do przyjemnych. Małe i niepozorne owoce po dojrzeniu „wystrzeliwują” twarde, czarne nasiona na odległość nawet kilku metrów. Jest to jedna z najpopularniejszych obecnie odmian bukszpanu. Dobrze rośnie na większości przeciętnych gleb ogrodowych o pH obojętnym lub zasadowym, nie lubi jedynie gleb zbyt piaszczystych, kwaśnych oraz podmokłych. Najlepiej rozwija się na podłożach żyznych, ciepłych, przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych. Krzew tolerancyjny w stosunku do światła, mało wrażliwy na zanieczyszczenie powietrza. W przypadku uprawy na stanowiskach silnie nasłonecznionych krzewy warto na zimę okrywać (cieniować) siatką szkółkarską, zwłaszcza we wschodnich rejonach kraju, gdzie przeważa klimat kontynentalny i rośliny są narażone na przemarzanie. Powszechnym szkodnikiem bukszpanów jest miodówka bukszpanowa, mszyca powodująca wybrzuszenia liści. Zwalczamy ją opryskując jednym z dostępnych w handlu preparatów o działaniu wgłębnym. Krzew polecany do tworzenia niskich żywopłotów, obwódek oraz małych form strzyżonych.

Alchemilla alpina

przywrotnik alpejski

Średniej wielkości bylina o interesującym ulistnieniu. Wyrasta do wysokości 5–20 cm. Pędy pokładają się, więc przywrotnik ten z czasem tworzy kobierce. Pędy kwiatostanowe typu wierzchotkowego wyprostowane, ledwie wysuwające się ponad liście lub między liśćmi. Kwiaty zielonkawożółte, zebrane w gęste pęczki, ukazują się latem od lipca do września. Zagrożeniem dla kwiatów są kwieciaki, małe chrząszcze uszkadzające kwiatostany przed kwitnieniem. Dobrze rośnie w wilgotnych, słonecznych lub półcienistych miejscach, na glebie zasobnej w próchnicę, z niską zawartością wapnia, kwaśnej. Przywrotnik alpejski jest bardzo odporny na mróz. Nadaje się do ogrodów skalnych, do mniejszych założeń nadwodnych, a także na rabaty bylinowe jako niskie rośliny wypełniające przestrzeń między bylinami wyższymi o efektownych kwiatach. Dzięki spokojnej kolorystyce łatwo się komponuje z innymi roślinami, o bardziej wyrazistych barwach. Może być także wykorzystywany jako roślina okrywowa, ale raczej na mniejszych powierzchniach ze względy na powolniejsze rozrastanie się od innych, silniejszych gatunków tego samego rodzaju, jak na przykład przywrotnik miękki (Alchemilla mollis) lub przywrotnik czerwono łodygowy (Alchemilla erythropoda). Gęstość sadzenia – 9 roślin na 1 m2.