Diervilla sessilifolia 'Dise'

zadrzewnia bezogonkowa 'Dise'

pokrój: krzewiasty rozłożysty

pokrój: półkulisty

docelowa wysokość: od 1 m do 2 m

nasłonecznienie: stanowisko cieniste

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże suche

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

rodzaj gleby: roślina tolerancyjna

walory: roślina miododajna

zastosowanie: zieleń publiczna

Interesujący krzew o opadających, sezonowych liściach i żółtych kwiatach. Dorasta do 1,2 m wysokości i 1,5 m szerokości. Pokrój dość regularny, półkulisty. Liście lancetowate, średniej wielkości (6 – 15 cm długości), zmieniają swoją barwę na różnym etapie rozwoju. Wczesną wiosną w miejscach słonecznych mają barwę seledynową, przy czym najmłodsze, dopiero się rozwijające mają odmienny kolor czerwono–brązowy. Później starsze liście zielenieją, podczas gdy najmłodsze na szczytach pędów są czerwonawe. Pod koniec okresu wegetacyjnego liście przebarwiają się na ciepłe, czerwone barwy jesieni. Krzew kwitnie na pędach jednorocznych od czerwca do sierpnia żółtymi kwiatami zebranymi w szczytowe kwiatostany długości 10 – 15 cm. Do rośliny tej chętnie zlatują się owady, gdyż jest miododajna. Odmiana ta jest niewymagająca i może rosnąć praktycznie na każdej glebie, poza nadmiernie wilgotną. Dobrze daje sobie radę na przepuszczalnych i piaszczystych podłożach, choć posadzona na glebach ciężkich również dobrze rośnie. Jest bardzo elastyczna pod względem stanowiska, może rosnąć w pełnym słońcu, a stanowisko zacienione też toleruje. Dobrze znosi suszę i zanieczyszczone powietrze, dlatego może być wykorzystana w miastach i terenach zurbanizowanych. Może być wykorzystana jako krzew okrywowy w trudnych terenach, gdzie inne rośliny nie dają sobie rady. Na mróz jest odporna i może być sadzona w całym kraju. Cięcie odmładzające znosi dodrze, choć nie jest ono konieczne. Mało znany krzew, warty szerszego wykorzystania do nasadzeń masowych, szczególnie w warunkach miejskich, przy autostradach itp.

autorzy opisu tekstowego: Andrzej Kujawa Szkółka „Bąblin” Andrzej KUJAWA

grupa roślin liściaste
grupa użytkowa liściaste krzewy
forma krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój krzewiasty rozłożysty
półkulisty
docelowa wysokość od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł) czerwone i purpurowe
wielobarwne, pstre lub obrzeżone
ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pachnące
kwiatostan
barwa kwiatów żółte
pora kwitnienia czerwiec
lipiec
sierpień
nasłonecznienie stanowisko cieniste
stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże suche
podłoże umiarkowanie wilgotne
roślina tolerancyjna
ph podłoża roślina tolerancyjna
rodzaj gleby piaszczysta
przeciętna ogrodowa
roślina tolerancyjna
walory ładne jesienne zabarwienie
odporność na zanieczyszczenia
odporność na zasolenie
pachnące kwiaty
ozdobne z kwiatów
ozdobne z liści/igieł
roślina miododajna
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
rekultywacja
zieleń publiczna
roślina okrywowa
rabaty
w grupach
strefa 5
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Andrzej Kujawa Szkółka „Bąblin” Andrzej KUJAWA

Poznaj również

zdjecie rosliny: buk pospolity \'Dawyck Gold\'

Fagus sylvatica 'Dawyck Gold'

buk pospolity 'Dawyck Gold'

Jedna z najwartościowszych, kolumnowych odmian buka o pięknym, żółtym ulistnieniu, wyselekcjonowana w 1968 r. w holenderskim arboretum Trompenburg jako mieszaniec starej szkockiej odmiany ‘Dawyck’ z odmianą 'Zlatia'. Drzewo tworzy wąską i smukłą koronę, pędy szczytowe ma przewieszone. Rośnie szybko, po 10 latach uprawy osiąga 5 m wysokości i 1 m szerokości. Docelowo dorasta do 15 m wysokości i 3 m szerokości. Pień i konary są pokryte gładką, szarą korą. Wszystkie gałęzie są skierowane pod ostrym kątem do góry. W gęsto ułożonych gałęziach chętnie gniazduj ptaki. Buki rozpoczynają wegetację późną wiosną. Liście rozwijają się z silnie wydłużonych i ostro zakończonych pąków zwykle dopiero na początku maja. Blaszki liściowe są jajowate, skórzaste, młode liście są intensywnie złociste, błyszczące, wyraźnie owłosione i orzęsione. Starsze liście lekko zielenieją a jedwabiste owłosienie pozostaje tylko na nerwach na spodniej stronie blaszek liściowych. Jasnozielone liście kontrastują z żółtymi liśćmi pojawiającymi się na letnich przyrostach, tzw. pędach świętojańskich. Jesienią, po zaschnięciu, liście długo utrzymują się na drzewach, opadają zimą. Dzięki ładnej kolumnowej koronie i licznym, wzniesionym pędom rośliny pozostają dekoracyjne także w okresie bezlistnym. Buki preferują gleby żyzne, gliniaste, wapienne, umiarkowanie wilgotne, stanowiska słoneczne, miejsca o wysokiej wilgotności powietrza, najlepiej o chłodnych i wilgotnych latach oraz łagodnych zimach. Drzewa wykazują dobrą mrozoodporność, ale młode przyrosty mogą być uszkadzane przez późnowiosenne przymrozki. Buki doskonale znoszą cięcie, ale odmiany o pokroju kolumnowym nie wymagają tego zabiegu. Czasami na liściach mogą pojawić się białe wełniste czerwce i mszyce. Ponieważ ich kolonie są zwykle duże, po zauważeniu występowania szkodników rośliny należy opryskać jednym ze środków zarejestrowanych do ich zwalczania. Odmiana ‘Dawyck Gold’ jest jednym z najpiękniejszych drzew przeznaczonych do sadzenia w małych ogrodach przydomowych, w miejscach reprezentacyjnych i wyeksponowanych. Ładnie prezentuje się jako soliter oraz sadzony w formie szpalerów. Doskonale nadają się o tworzenia barwnych akcentów w kompozycjach kolorystycznych z innymi drzewami i krzewami. Świetnie sprawdza się sadzony w dużych ogrodach skalnych, orientalnych, w pobliżu oczek wodnych oraz jako drzewo do obsadzania ulic.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9118
roślin w produkcji
275
osób online