Picea engelmannii 'Bush's Lace'

Anemone ×hybrida 'Pamina'

zawilec mieszańcowy 'Pamina'

Odmiana zawilca o pełnych kwiatach. Dorasta do 80 cm wysokości. Pędy z charakterystycznym okółkiem głęboko podzielonych, ciemnozielonych liści podkwiatostanowych. Pąki kwiatowe kuliste i ozdobne. Kwiaty różowoamarantowe, z listkami okwiatu w kilku okółkach, zebrane na szczycie wzniesionej, rozgałęzionej łodygi. Ozdobą kwiatów są pięknie wyeksponowane na tle listków okwiatu żółte pręciki otaczające misternym wianuszkiem słupki osadzone na kulistym dnie kwiatowym. Kwitnie późnym latem i jesienią, od VIII do X. W ogrodzie dobrze rośnie w miejscach półcienistych, na dostatecznie wilgotnej, przepuszczalnej, próchniczno-gliniastej glebie. Bylina średnio odporna na mróz. Rośliny, zwłaszcza młode, należy okrywać na zimę suchymi liśćmi lub przekompostowaną korą sosnową. Atrakcyjna bylina do stosowania na lekko cienistych rabatach, w ogrodach naturalistycznych, sadzona zarówno pojedynczo, jaki i po 2-3 rośliny w grupie. Dobrze komponuje się z tawułkami Arendsa, paprociami i innymi bylinami wymagającymi lekko kwaśnego podłoża. Kwiaty, na dość długich szypułkach, nadają się na kwiat cięty, ale ich trwałość jest krótka.

Viburnum plicatum 'Cascade'

kalina japońska 'Cascade'

Szeroki i obficie kwitnący krzew. Dorasta do 1,5-3 m wys. i 2-4 m szer. Pędy ułożone horyzontalnie. Liście sercowate, głęboko unerwione, ciemnozielone, od spodu delikatnie owłosione, jesienią czerwonopurpurowe. Kwiaty zebrane w duże, płaskie kwiatostany, 10-15 cm śr., ułożone gęsto na poziomych pędach. W kwiatostanach występują dwa rodzaje kwiatów – wewnątrz małe, zielonkawobiałe, płodne i na zewnątrz duże, białe, płone. Owoce czerwone, dekoracyjne. Roślina mało wymagająca, ale lepiej rośnie i kwitnie na glebach żyznych, świeżych i lekko wilgotnych. Preferuje miejsca osłonięte, najlepiej w półcieniu. Odmiana bardzo dekoracyjna, polecana do każdego ogrodu, do sadzenia pojedynczo w miejscu eksponowanym.

Buddleja davidii 'Fascinating'

budleja Davida 'Fascinating'

Wysoki, silnie rosnący krzew o wzniesionych pędach. Wys. i szer. 2-3 m. Liście lancetowate, długie, zielone, od spodu szarobiałe. Kwiaty purpuroworóżowe, pachnące, w okazałych wiechach, rozwijają się od VII do IX. Lubi stanowiska ciepłe, słoneczne. Gleby zawierające wapń, lekkie, piaszczyste. Wiosną wymaga silnego przycięcia wszystkich pędów. Dość wrażliwa na mrozy, ale rzadko przemarza całkowicie.

Sambucus nigra

bez czarny

Pospolity krzew, powszechnie spotykany w całej Polsce, nawet na terenach pobudowlanych i gruzowiskach. Rośnie szeroko, tworząc luźny, duży, wyprostowany krzew lub czasem niewielkie, krótkopniowe drzewko z okrągłą, kopulastą koroną i obwisającymi gałęziami. Osiąga 3-7 m wysokości i 3-5 m szerokości. Roczny przyrost 60 cm. Młode pędy grube, jasnoszare. Stara kora szara, głęboko bruzdowana, korkowata. Liście złożone, do 30 cm długie, zbudowane z 5-7 matowych, ciemnozielonych, jajowatoeliptycznych listków, do 10 cm długich, ostro zakończonych, brzegiem ząbkowanych. Wcześnie puszczają wiosną, długo trzymają się na krzewie jesienią, ale się nie przebarwiają. Roztarte dają charakterystyczny ostry zapach. Kwiaty drobne, kremowobiałe, zebrane w talerzowate baldachogrona o 10-20 cm średnicy, pachnące dusznym zapachem, chętnie odwiedzane przez motyle. Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Owoce niewielkie, kuliste, dojrzałe - błyszczące granatowoczarne, bardzo soczyste. Zawierają witaminy A, B i C oraz dużo przyswajalnego cukru i potasu. Krzew niewymagający, odporny na suszę oraz zanieczyszczenia miejskie i przemysłowe. Całkowicie mrozoodporny. Preferuje żyzne, próchniczne i wilgotne gleby, o dużej zawartości azotu i wapnia, ale rośnie także na piaszczystych i suchych, chociaż nieco słabiej. Stanowisko słoneczne lub częściowo zacienione. Roślina ruderalna i pionierska.