Aquilegia vulgaris

Krajowa, objęta ochroną bylina występująca w zaroślach i świetlistych lasach liściastych, na glebach wapiennych, chętnie uprawiana w ogrodach wiejskich dla ładnych kwiatów. Roślina tworzy wiosną półkuliste kępy liści z których wyrastają łodygi zakończone licznymi pąkami kwiatowymi. W czasie kwitnienia dorasta do 80 cm wysokości. Liście ma złożone, podwójnie trójdzielne, niebieskawozielone. Kwiaty ostrogowe, z pięcioma płatkami kielicha i pięcioma płatkami korony, niebieskofioletowe (u odmian także niebieskie, różowe i białe, czasem pełne). Kwitnienie tego gatunku trwa od maja do lipca. Ozdobne są także owoce - wielomieszki, które można po dojrzeniu ścinać, zasuszać i wykorzystywać do różnego rodzaju suchych kompozycji. Do właściwego wzrostu wymaga żyznych i stale umiarkowanie wilgotnych gleb. Preferuje stanowiska jasne lub lekko ocienione. Mrozoodporność dobra. Orliki ładnie komponują się w nasadzeniach naturalistycznych i łąkowych. Świetnie nadają się do uprawy z przeznaczeniem na kwiat cięty.

autorzy opisu tekstowego: Wiesław Szydło; Związek Szkółkarzy Polskich

zasięg geograficzny	Europa, zachodnia Azja
grupa roślin	byliny

STREFA	Temp. minimalne
5B	-26°C / -23°C
6a	-23°C / -21°C
6b	-20°C / -18°C
7a	-18°C / -15°C
7b	-15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Wiesław Szydło Związek Szkółkarzy Polskich