Miscanthus sinensis 'Silver Charm' PBR

Hosta 'Spilt Milk'

funkia 'Spilt Milk'

Średniej wielkości funkia zaliczana do grupy Streaked, charakteryzująca się występowaniem smug lub prążków na fragmentach lub całej powierzchni liści. Odmiana mieszańcowa uzyskana w 1999 r. przez Mildred Seaver z wykorzystaniem odmiany ‘Tokudama’. Kępiasta bylina dorastająca do 0,6 m wysokości oraz 1,2 m szerokości. Blaszki liściowe duże, eliptyczne, na wierzchołkach zaostrzone, u podstawy sercowate, mają do 25 cm długości i 20 cm szerokości, niebieskozielone, z charakterystycznymi naciekami, przypominającymi wąskie strużki rozlanego mleka. Ponadto na powierzchni blaszek liściowych miejscami pojawiają się jaśniejsze, szarawe smugi. Kwiaty prawie białe, zebrane w groniaste kwiatostany na łodygach dorastających do 75 cm wysokości. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Roślina polecana do sadzenia na glebach żyznych, próchnicznych, umiarkowanie wilgotnych, przepuszczalnych, na stanowiskach cienistych. Odmiana kolekcjonerska, bardzo wolno przyrasta, polecana do sadzenia na rabatach oraz uprawy w pojemnikach.

Potentilla fruticosa LOVELY PINK 'Pink Beauty'

pięciornik krzewiasty LOVELY PINK 'Pink Beauty'

Odmiana uważana za najlepszą spośród pięciorników o różowych kwiatach. Niski, gęsty krzew o pokładających się pędach. Wys. do 50 cm, przy 80 cm szer. Liście ciemnozielone, pierzasto złożone, składające się z 5-7 obustronnie owłosionych, wąskich, bezogonkowych listków. Kwiaty o nietypowym dla pięciorników intensywnie różowym kolorze, bardzo duże, do 5 cm śr., o promienistej koronie składającej się z 5 płatków, wyrastające na końcach pędów, VI-X. Wewnątrz korony liczne, żółte słupki i pręciki. Wytrzymały na mrozy, suszę i zanieczyszczenia powietrza. Wymaga słonecznego stanowiska. Najlepiej rośnie na glebach lekkich - piaszczystych lub piaszczysto-gliniastych. Niewymagający, łatwy w uprawie, okrywowy krzew do ogrodów skalnych, na rabaty, do parków, zieleni osiedlowej. Dobrze znosi cięcie.

Magnolia ×soulangeana 'Picture'

magnolia Soulange'a 'Picture'

Według Jima Gardinera, autora monografii „Magnolias”, w Anglii występują dwa klony pod tą nazwą odmianową. Obydwa charakteryzują się bardzo dużymi kwiatami. Jeden to odmiana wyselekcjonowana w Japonii. Szeroki, szybko rosnący krzew lub drzewo do 6 m wys. i 4 m szer. Korona szeroko rozpostarta, zaokrąglona. Liście duże, jajowate, całobrzegie, osadzone na krótkich ogonkach, początkowo jasnozielone, później ciemniejące i skórzaste, dekoracyjne. Pąki kwiatowe przed rozkwitnięciem smukłe, osadzone pojedynczo na wierzchołkach krótkopędów. Kwiaty, jedne z największych wśród odmian Magnolia x soulangeana, z płatkami 15-17,5 cm, w kształcie czary, pękate, o mięsistych, wypukłych płatkach, białe lub bladoróżowe w środku i czerwonofioletowe na zewnątrz. Wewnątrz kwiatu, na wypukłym dnie kwiatowym, spiralnie osadzone liczne pręciki i słupki, odwiedzane przez chrząszcze, spełniające rolę zapylaczy. Kwitnie na przełomie IV-V, przed rozwojem liści. Drugi klon różni się jedynie zabarwieniem kwiatów. Płatki na zewnątrz mają u podstawy zabarwienie purpurowoczerwone, które blednie ku wierzchołkowi, by się stać całkowicie białe. Intensywniejszy purpurowy ślad biegnie w postaci linii przez środek płatka. Roślina wrażliwa na uszkodzenia mechaniczne, ze względu na płytki system korzeniowy, zbudowany z nielicznych, grubych, kruchych korzeni. Preferuje stanowisko ciepłe, słoneczne, osłonięte od wiatru i glebę żyzną, próchniczą, dostatecznie wilgotną. Najlepszy odczyn gleby to lekko kwaśny (pH 5-6). Po posadzeniu roślin glebę należy ściółkować. Ściółkowanie zapobiega szybkiemu przesychaniu podłoża, zabezpiecza płytki system korzeniowy przed przemarzaniem, zapobiega zachwaszczeniu. W okresach bezdeszczowych należy krzewy podlewać, gdyż są wrażliwe na suszę. Nie wymaga cięcia. Wykonujemy je tylko sporadycznie w celach usunięcia połamanych lub chorych pędów. Ze względu na walory dekoracyjne, należy sadzić w dobrze wyeksponowanym miejscu.

Tsuga canadensis 'Fantana'

choina kanadyjska 'Fantana'

Wolnorosnąca odmiana choiny o fantazyjnym, dość luźnym, paprociowatym pokroju. Młode rośliny składają się z kilku wzniesionych do góry, równorzędnych, pierzastych pędów z delikatnie przewisającymi końcówkami. Stare egzemplarze przybierają formę kopca z malowniczo, dachówkowato ułożonymi konarami. Po 10 latach osiąga 1,5-2 m wys. i trochę większą szer. Igły krótkie, spłaszczone, ciemnozielone, z jasnym spodem, z wierzchu błyszczące. Wymaga dobrych, umiarkowanie wilgotnych gleb i dużej wilgotności powietrza. Dobrze znosi ocienienie, ale w dobrych warunkach świetnie radzi sobie w pełnym słońcu. Interesująca roślina do małych ogrodów.