Anemone tomentosa 'Septemberglanz'

zawilec pajęczynowaty 'Septemberglanz'

Grupa Autumn Elegans

pokrój: kępiasty

docelowa wysokość: od 0,5 m do 1 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

wilgotność: podłoże wilgotne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

zastosowanie: zieleń publiczna

Zdrowa i żywotna odmiana zawilca pajęczynowatego otrzymana w Niemczech w latach 60. XX w. Osiąga wysokość 60-80 cm przy średnicy około 60 cm. Liście odziomkowe ma zielone, trójdzielne, nieregularnie trójklapowane, podobne do liści winorośli. Od spodu liście gęsto, wełniście owłosione od spodu. Ponad nimi od końca lipca do października wyrastają wyprostowane, silnie rozgałęzione pędy kwiatostanowe, zakończone zebranymi po 10-15, srebrzyście owłosionymi, wełnistymi pąkami. U tej odmiany bezpośrednio przed otwarciem pąki są jedwabiste, owalne i purpuroworóżowe. Kwiaty są półpełne, miseczkowate, różowe i opalizujące, o średnicy około 7 cm. Z falującymi działkami okwiatu przypominają pomarszczony jedwab. Wewnątrz wypełnia je wieniec złotożółtych pręcików. Chociaż wyglądają delikatnie, nie szkodzą im pierwsze przymrozki. Jesienią pojawiają się dekoracyjne owocostany. Ta odmiana najlepiej rośnie w miejscach osłoniętych, lekko ocienionych, w świetle rozproszonym. Toleruje także stanowiska słoneczne, pod warunkiem zapewnienia odpowiedniej ilości wilgoci w podłożu (rośliny mają płytki system korzeniowy). Przy zbyt dużym nasłonecznieniu latem liście mogą ulec poparzeniu. Gleba powinna być luźna, piaszczysto-gliniasta, bogata w próchnicę, dobrze zdrenowana, stale umiarkowanie wilgotna, o odczynie zasadowym. W okresie długotrwałych suszy rośliny wymagają podlewania. Odmiana odporna na mróz, jednak w chłodniejszych rejonach kraju warto ją ściółkować na zimę. Może znaleźć zastosowanie w ogrodach nieformalnych, wiejskich i naturalistycznych, sadzona w grupach. Bardzo dobrze komponuje się z ozdobnymi trawami, sadźcami, rdestami, świecznicami, hortensjami, jeżówkami czy funkiami. Sprawdza się w na obrzeżach ogrodów leśnych i w półcieniu między drzewami i wyższymi krzewami. Kwiaty i owocostany można ścinać do żywych i suchych bukietów.

autorzy opisu tekstowego: Wojciech Górka; Związek Szkółkarzy Polskich

grupa roślin byliny
grupa użytkowa byliny
forma bylina
siła wzrostu roślina szybkorosnąca
pokrój kępiasty
docelowa wysokość od 0,5 m do 1 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów kwiatostan
półpełne
barwa kwiatów różowe
pora kwitnienia październik
wrzesień
sierpień
lipiec
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
stanowisko półcieniste
wilgotność podłoże wilgotne
podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn zasadowy
odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby gliniasta
próchniczna
walory ozdobne z liści/igieł
ozdobne z kwiatów
ciekawy pokrój
zastosowanie suche bukiety
kwiaty cięte
rabaty
kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
ogrody orientalne
ogrody skalne
zieleń publiczna
parki
ogrody przydomowe
strefa 5
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Wojciech Górka Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11994
rośliny
8452
opisów

Ostatni wpis:

2024-10-04
jałowiec rozesłany 'Nana'
19227
zdjęć
9673
roślin w produkcji
183
osób online