Helenium 'El Dorado'

dzielżan 'El Dorado'

docelowa wysokość: od 1 m do 2 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

ph podłoża: roślina tolerancyjna

walory: roślina miododajna

zastosowanie: zieleń publiczna

Bylina o wzniesionym, zwartym pokroju i długim okresie kwitnienia. Odmiana wyselekcjonowana w Krähenwinkel w Niemczech w 2000r. Tworzy proste, u góry rozgałęzione łodygi oraz ciemnozielone, lancetowate liście. Dorasta do 1,2 m wysokości. Kwiaty są zebrane w koszyczki o średnicy około 6 cm. Położone na brzegu żółte kwiaty języczkowate są ozdobione nieregularnie rozproszonymi, czerwonymi plamkami, otaczają żółte kwiaty rurkowate osadzone na wypukłym, prawie kulistym, brązowym dnie kwiatostanowym. Odmiana wczesna, kwitnie od lipca do września, wabi liczne owady zapylające. Roślina preferuje gleby żyzne, umiarkowanie wilgotne, stanowiska słoneczne. Odmiana odporna na mróz, z powodzeniem może być uprawiany na terenie całego kraju. Jesienią lub wczesną wiosną należy przyciąć zeszłoroczne suche pędy tuż nad ziemią. Gdy zaczną pojawiać się pierwsze liście rośliny warto nawieźć nawozem wieloskładnikowym. Roślina polecana do sadzenia na rabatach bylinowych w ogrodach przydomowych, osiedlowych oraz zieleni publicznej.

autorzy opisu tekstowego: Wiesław Szydło; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): Eva Bottke, 2000 Niemcy
grupa roślin byliny
grupa użytkowa byliny
forma bylina
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
docelowa wysokość od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów kwiatostan
barwa kwiatów czerwone
wielobarwne
żółte
pora kwitnienia lipiec
sierpień
wrzesień
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża roślina tolerancyjna
rodzaj gleby próchniczna
gliniasta
walory roślina miododajna
ozdobne z kwiatów
zastosowanie w grupach
rabaty
kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
zieleń publiczna
ogrody przydomowe
strefa 5
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Wiesław Szydło Związek Szkółkarzy Polskich

Poznaj również

zdjecie rosliny: róża jedwabista f. oskrzydlona

Rosa sericea f. pteracantha

róża jedwabista f. oskrzydlona

Róża interesująca ze względu na ogromne kolce i rzadko spotykaną u róż budowę kwiatu, złożonego najczęściej z czterech płatków okwiatu. Krzewy dorastają do 1 m wysokości i zazwyczaj nie są zbyt gęste. Młode pędy długie, zwykle słabo rozgałęzione, o wspaniałych, spłaszczonych, dużych, kolcach kilkucentymetrowej długości, za młodu wiśniowoczerwonych. Z czasem kolce stają się jasnobrunatne, podobnie jak pędy. Oprócz kolców na pędach występują licznie drobne szczecinki, również wiśniowe, a potem szarobrunatne. Wielkość spłaszczonych kolców zależy od siły wzrostu pędu – im silniejszy, tym większe kolce. Liście drobne, o 9-13 listkach, matowozielone, czasem przypominają liście paproci. Rzadki gatunek róży o kwiatach z czterema płatkami okwiatu, aczkolwiek niektóre z nich mogą mieć ich więcej. Kwiaty białokremowe lub białe, z żółtymi pręcikami, nieduże lub średniej wielkości (śr. ok. 3-6 cm), osadzone siedząco wzdłuż ubiegłorocznych pędów. Pojawiają się raz w roku, dość wcześnie - na początku maja, czasem nawet wcześniej, zależnie od przebiegu wiosennej pogody. Owoce kuliste do kulistospłaszczonych, śr. ok. 1,2 cm, pomarańczowoczerwone. Wskazane jest cięcie wiosenne, aby spowodować wyrastanie młodych, silnych pędów z ozdobnymi kolcami. Odmiana dość odporna na mróz, ale w ostre zimy pędy mogą przemarzać. Z tego powodu warto kopczykować podstawę krzewów, a krzewy sadzić na stanowiskach ciepłych i zacisznych. Różę tę stosuje się w eksponowanych miejscach, w ogrodach amatorskich, na rabatach, jako oryginalną ciekawostkę. Przeciętna rozstawa sadzenia – co 1 m. Jeśli chodzi o ten gatunek i odmianę, to panuje tu pewne zamieszanie, dotyczące rozróżnienia róży czteropłatkowej (R. omeiensis) i róży jedwabistej (R. sericea) 'Pteracantha'. To dwie różne odmiany tych dwóch gatunków, do tego według różnych autorów, każda z tych dwóch odmian, uważana jest za odmianę geograficzną, formę botaniczną lub odmianę uprawną. Odmiana 'Ptaracantha' róży czteropłatkowej, w porównaniu do jedwabistej, rośnie blisko dwukrotnie silniej, ma owoce wydłużone lub gruszkowate, a liście o listkach jeszcze drobniejszych i liczniejszych niż u liści róży jedwabistej.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
246
osób online