Helenium 'El Dorado'

Chamaecyparis obtusa 'Tsatsumi Gold'

cyprysik tępołuskowy 'Tsatsumi Gold'

Odmiana pochodzącego z Japonii cyprysika tępołuskowego o oryginalnej budowie pędów i pięknej, złocistej barwie. Wzrost bardzo powolny. W wieku 10 lat osiąga około 1 m wysokości. Początkowo rośnie w kształcie spłaszczonej kuli, aby po latach przyjąć nieregularną formę drzewkowatą. Budowa korony ażurowa, z grubymi, sztywnymi, gałęziami. Pędy drugiego rzędu sznurowate, skręcone, ułożone chaotycznie, złocistozielone. Czasami na końcach pędów pojawiają się charakterystyczne staśmienia w kształcie „koguciego grzebienia”. Roślina nie całkiem odporna na niskie temperatury. Preferuje stanowiska słoneczne lub półcieniste, zaciszne, osłonięte od wiatrów. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, umiarkowanie wilgotnych. Odczyn pH podłoża lekko kwaśny. Wymaga wysokiej wilgotności powietrza. Krzew polecany do niewielkich ogrodów i do ogrodów orientalnych. Do sadzenia na rabatach, w pojemnikach i ogrodach skalnych. Nadaje się do formowania.

Rosa sericea f. pteracantha

róża jedwabista f. oskrzydlona

Róża interesująca ze względu na ogromne kolce i rzadko spotykaną u róż budowę kwiatu, złożonego najczęściej z czterech płatków okwiatu. Krzewy dorastają do 1 m wysokości i zazwyczaj nie są zbyt gęste. Młode pędy długie, zwykle słabo rozgałęzione, o wspaniałych, spłaszczonych, dużych, kolcach kilkucentymetrowej długości, za młodu wiśniowoczerwonych. Z czasem kolce stają się jasnobrunatne, podobnie jak pędy. Oprócz kolców na pędach występują licznie drobne szczecinki, również wiśniowe, a potem szarobrunatne. Wielkość spłaszczonych kolców zależy od siły wzrostu pędu – im silniejszy, tym większe kolce. Liście drobne, o 9-13 listkach, matowozielone, czasem przypominają liście paproci. Rzadki gatunek róży o kwiatach z czterema płatkami okwiatu, aczkolwiek niektóre z nich mogą mieć ich więcej. Kwiaty białokremowe lub białe, z żółtymi pręcikami, nieduże lub średniej wielkości (śr. ok. 3-6 cm), osadzone siedząco wzdłuż ubiegłorocznych pędów. Pojawiają się raz w roku, dość wcześnie - na początku maja, czasem nawet wcześniej, zależnie od przebiegu wiosennej pogody. Owoce kuliste do kulistospłaszczonych, śr. ok. 1,2 cm, pomarańczowoczerwone. Wskazane jest cięcie wiosenne, aby spowodować wyrastanie młodych, silnych pędów z ozdobnymi kolcami. Odmiana dość odporna na mróz, ale w ostre zimy pędy mogą przemarzać. Z tego powodu warto kopczykować podstawę krzewów, a krzewy sadzić na stanowiskach ciepłych i zacisznych. Różę tę stosuje się w eksponowanych miejscach, w ogrodach amatorskich, na rabatach, jako oryginalną ciekawostkę. Przeciętna rozstawa sadzenia – co 1 m. Jeśli chodzi o ten gatunek i odmianę, to panuje tu pewne zamieszanie, dotyczące rozróżnienia róży czteropłatkowej (R. omeiensis) i róży jedwabistej (R. sericea) 'Pteracantha'. To dwie różne odmiany tych dwóch gatunków, do tego według różnych autorów, każda z tych dwóch odmian, uważana jest za odmianę geograficzną, formę botaniczną lub odmianę uprawną. Odmiana 'Ptaracantha' róży czteropłatkowej, w porównaniu do jedwabistej, rośnie blisko dwukrotnie silniej, ma owoce wydłużone lub gruszkowate, a liście o listkach jeszcze drobniejszych i liczniejszych niż u liści róży jedwabistej.

Panicum virgatum 'Nosferatu'

proso rózgowate 'Nosferatu'

Polska odmiana wyselekcjonowana przez Tomasza Grochowskiego, wprowadzona do handlu przez szkółkę Daglezja Artura Maja z Ryk, charakteryzująca się atrakcyjnym, kolorowym zabarwieniem liści. Ozdobna trawa o sztywnych, wyprostowanych pędach. Tworzy zwarte, wyprostowane kępy dorastające do 0,6 – 0,7 m wysokości. Nie rozrasta się szeroko, ponieważ podziemne kłącza są bardzo krótkie. Liście płaskie, wąskie, sztywne, długości 20-30 cm, w dwóch kolorach – niebieskim i mocno bordowo-fioletowym. Wiechy rozgałęzione, początkowo gęste, później stają się luźniejsze, brązowawe. Kwiatostany ukazują się w VII - VIII, pozostają dekoracyjne aż do zimy. Proso wymaga gleb żyznych, głębokich, stanowiska słonecznego. Jest odporne na choroby i szkodniki. Jest wystarczająco zimotrwałe, ale zaleca się na zimę okrywać świeżo posadzone rośliny, szczególnie sadzone jesienią. Nadaje się do sadzenia pojedynczo na tle trawnika, nad wodą, na brzegu zarośli oraz jako uzupełnienie rabat bylinowych, razem z roślinami kwitnącymi późnym latem i jesienią. Sadzi się 5 roślin na 1 m2.

Blechnum spicant

podrzeń żebrowiec

Paproć o liściach płonnych, zimozielonych, o długości do 40 cm, pojedynczo pierzastych, liście zarodnionośne wyrastają latem, są sztywne, wyprostowane, matowozielone. W uprawie zalecany jest dodatek igieł sosnowych i torfu wysokiego do podłoża. Sadzimy na rabatach w małych grupach po 3-10 razem. Liczba roślin na 1 m²-9.