Molinia caerulea 'Rotschopf'

Spiraea ×cinerea

tawuła szara

Gęsty krzew o cienkich, nieco zwisających, brązowych i filcowato owłosionych pędach, do 1,5 m wys. Liście drobne, wąskolancetowate, do 2,5 cm dł. szarozielone, jesienią żółte. Kwiaty białe w niewielkich baldachogronach, obficie pokrywających zaszłoroczne długopędy na całej ich długości, pojawiają się w kwietniu. Krzew odporny na mrozy i suszę. Polecany na nieformowane żywopłoty.

Juniperus horizontalis 'Villa Marie'

jałowiec płożący 'Villa Maria'

Niski, rozłożysty krzew o pędach płożących się po ziemi, tworzący płaskie, rozległe, jasnozielone poduchy z kremowymi cętkami. Wzrost średnio silny.W wieku 10 lat roślina osiąga 0,1 m wysokości i 1,5 m szerokości. Pędy przewodnie ułożone nisko przy ziemi, pełzające, nieco zwichrzone, regularnie ugałęzione. Boczne gałązki krótkie, łagodnie wzniesione, młodsze ułożone horyzontalnie, starsze bardziej wzniesione. Końce pędów odbarwione, kremowe, nadające krzewom oryginalny wygląd. Ulistnienie w postaci drobnych, mniej lub bardziej przylegających igiełek. Odmiana łatwa w uprawie, w pełni mrozoodporna. Wymagania glebowe i wilgotnościowe skromne.Krzewy dobrze rosną na wszystkich glebach mineralnych. Krzew światłolubny, dobrze znoszący okresowy niedobór wody. Polecany do uprawy w ogrodach przydomowych, do tworzenia barwnych kompozycji, do sadzenia na skalniakach, murkach, w pojemnikach oraz na wrzosowiskach.

Ginkgo biloba 'Kořínek'

miłorząb dwuklapowy 'Kořínek'

Odmiana znaleziona jako czarcia miotła w Czechach w 1985 r. przez J. Surme z Brna – Bystrce. Wyjątkowo wolno rosnąca, kulista odmiana o silnie zredukowanych oraz zróżnicowanych blaszkach liściowych. Odmiana bardzo podobna i często mylona z inną czeską odmianą 'Chotek', od której różni się siłą wzrostu. Po 10 latach uprawy dorasta zaledwie do 0,7 m wysokości. Początkowo roślina utrzymuje pokrój półkulisty i jest gęsta, w starszym wieku staje się nieregularna. Na jednym okazie występują liście typowe dla gatunku, wachlarzowate, z charakterystycznym wcięciem na wierzchołku tworzącym dwie klapy, o szerokości 5–8 cm, a także liście bardzo silnie zredukowane, postrzępione, nitkowate. Jesienią liście malowniczo przebarwiają się na złotożółty kolor. Roślina tworzy dwa rodzaje pędów: nagie, żółte długopędy oraz wałeczkowate, pokryte dość licznie bliznami po opadłych liściach krótkopędy, znacznie mniejsze i cieńsze. Pąki brązowego koloru, szerokostożkowate, okryte łuskami. Wymaga gleby żyznej, dostatecznie wilgotnej, ale przepuszczalnej, o odczynie lekko kwaśnym (pH 5–6). Stanowisko słoneczne, ciepłe, osłonięte od wiatru. Młode rośliny wymagają okrycia na zimę, zarówno systemu korzeniowego, jak i korony. Roślina wrażliwa na mechaniczne uszkodzenie korzeni. Odmiana atrakcyjna i warta rozpowszechnienia ze względu na niewielkie rozmiary oraz możliwość formowania. Polecana na rabaty, do małych ogrodów, ogrodów skalnych, japońskich oraz do sadzenia w donicach i skrzyniach ustawianych na balkonach i tarasach.

Clematis 'Duchess of Edinburgh'

powojnik 'Duchess of Edinburgh'

Pnącze o pięknych, pełnych kwiatach, owijające się wokół podpór za pomocą ogonków liściowych. Odmiana średnio silnie rosnąca. Dorasta do wysokości 2-3 m. Kwiaty duże, kuliste, białe. Kwitnie V-VI, na zeszłorocznych pędach. Powtarza kwitnienie w VII-VIII na pędach tegorocznych, ale wówczas kwiaty są pojedyncze. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchnicznych, wilgotnych, dobrze zdrenowanych, o odczynie od obojętnego do lekko kwaśnego. Nie toleruje gleb podmokłych, zbyt ciężkich, gliniastych lub zbyt lekkich, piaszczystych. Najlepiej kwitnie na stanowiskach dobrze oświetlonych, słonecznych. Wymaga delikatnego cięcia wczesną wiosną, polegającego na wycinaniu zamarłych lub uszkodzonych pędów. Pozostałe pędy należy w pierwszym roku po posadzeniu przyciąć 30 cm nad ziemią nad silnymi pąkami, w następnym roku 70 cm, a w kolejnych latach 150 cm. W ogrodzie wymaga podpór złożonych z elementów o średnicy do 1 cm. Może rosnąć na siatkach, kratach, drabinkach i linkach oraz na naturalnych podporach np. krzewach liściastych i iglastych. Szczególnie ładnie wygląda sadzone na ciemnym tle.