Paeonia 'Festiva Maxima'

piwonia 'Festiva Maxima'

Grupa Lactiflora Group (D)

Synonim łaciński.: Paeonia lactiflora 'Festiva Maxima'

pokrój: kępiasty

docelowa wysokość: od 0,5 m do 1 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

ph podłoża: roślina tolerancyjna

zastosowanie: zieleń publiczna

Stara odmiana piwonii chińskiej, uzyskana w 1851 r. o pachnących, białych kwiatach, uprawiana często na kwiat cięty. Tworzy bujne kępy dorastające do 90 cm wysokości. Liście złożone, ciemnozielone, listki w zarysie lancetowate. Kwiaty ukazują się wcześnie, zwykle na początku czerwca, są duże, prawie kuliste, białe, zbudowane z luźno ułożonych, szerokich płatków. W środku kwiatów, po ich rozwinięciu, widać purpurową plamkę. Po kwitnieniu, aż do końca sezonu wegetacyjnego, roślina pozostaje ozdobna z liści. Odmiana nietrudna w uprawie. Najlepiej rośnie na glebach piaszczysto-gliniastych, umiarkowanie wilgotnych, przepuszczalnych, na stanowiskach słonecznych, osłoniętych od wiatru. Sadzona w lekkim półcieniu kwitnie dłużej. Roślina odporna na mróz, długowieczna, nie lubi częstego przesadzania. Odmiana polecana do sadzenia na rabatach bylinowych w ogrodach przydomowych, doskonale nadaje się do tworzenia kompozycji w stylu angielskim lub rustykalnym.

autorzy opisu tekstowego: Wiesław Szydło; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): Miellez; wprowadzenie do handlu: 1851
grupa roślin byliny
grupa użytkowa byliny
forma bylina
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój kępiasty
docelowa wysokość od 0,5 m do 1 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pełne
barwa kwiatów białe
pora kwitnienia czerwiec
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża roślina tolerancyjna
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
próchniczna
walory pachnące kwiaty
ozdobne z kwiatów
ozdobne z liści/igieł
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
zieleń publiczna
ogrody orientalne
rabaty
kwiaty cięte
w grupach
strefa 4
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Wiesław Szydło Związek Szkółkarzy Polskich

Poznaj również

zdjecie rosliny: cis pośredni \'Hicksii\'

Taxus ×media 'Hicksii'

cis pośredni 'Hicksii'

Bardzo popularna odmiana znaleziona około 1900r. w USA jako siewka cisa japońskiego ‘Nana’. Tworzy ona silnie rosnące krzewy o wyprostowanym, odwrotnie stożkowatym pokroju. Po dziesięciu latach uprawy dorasta do 2 metrów wysokości i ok. 1 m szerokości. Stare egzemplarze osiągają do 5 m wysokości i nawet 4 m szerokości. Pędy są sztywne, wyprostowane, u starszych okazów nieco mniej zwarte. Ciemnozielone, błyszczące igły mają 2,5-3 cm długości i 2,5 mm szerokości. Jest to klon żeński i już w młodym wieku obficie zawiązuje nasiona otoczone intensywnie czerwonymi, osnówkami otaczającymi nasiona. Osnówka jest jedyną jadalną (i smaczną) częścią rośliny pozbawioną trującego alkaloidu - taksyny. Odmiana ta do uprawy wymaga gleb dosyć żyznych, próchnicznych i umiarkowanie wilgotnych, ale z powodzeniem znosi także okresy suszy. Nie rośnie na glebach zimnych, kwaśnych i podmokłych a także na suchych glebach piaszczystych. Charakteryzuje się dobrą mrozoodpornością, którą odziedziczyła po swoim japońskim rodzicu (Taxus cuspidata). W czasie ostrych zim może jednak wysychać - szczególnie od strony południowej, dlatego do jej uprawy lepiej wybierać stanowiska półcieniste a nawet cieniste. Krzewy odmiany ‘Hicksii‘ są polecane do dużych ogrodów i parków, gdzie dobrze prezentują się sadzone pojedynczo lub w większych grupach. Jest to także świetna roślina żywopłotowa (sadzimy 2-3 szt/ mb). Odmiana ta jest często sadzona także w miastach. W uprawie warto zwrócić uwagę na miseczniki, które chętnie opanowują rośliny.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
163
osób online