Cornus alba 'Spaethii'

dereń biały 'Spaethii'

pokrój: krzewiasty wyprostowany

pokrój: krzewiasty rozłożysty

docelowa wysokość: od 2 m do 3 m

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

ph podłoża: roślina tolerancyjna

zastosowanie: zieleń publiczna

Stara odmiana wyselekcjonowana w 1885 roku w szkółkach Spätha w Berlinie. Podobnie jak gatunek dorasta do 2-2,5 m wysokości i około 3 m szerokości. Krzew ma szeroki, krzewoastu pokrój i proste, elastyczne, lekko pokładające się pędy, które po zetknięciu z gruntem łatwo się ukorzeniają. Młode pędy mają błyszczącą, intensywnie czerwoną skórkę, dzięki której pięknie prezentują się w okresie zimowym. Nieregularnie, żółto obrzeżone liście są jajowate, zaostrzone na wierzchołku i zaokrąglone u nasady, mają 4-10 cm długości i około 7 cm szerokości. Jesienią liście przebarwiają się na różowo. Dereń biały 'Spaethii', podobnie jak gatunek, kwitnie w maju i czerwcu. Kwiaty ma drobne, średnicy 5 mm, białokremowe, zebrane w baldachowate kwiatostany średnicy 5 cm. Jesienią dojrzewają srebrzystobiałe kuliste owoce. Krzewy można sadzić praktycznie na każdej glebie. Roślina najbardziej lubi podłoża żyzne i wilgotne, a nawet ciężkie i podmokłe, ale dobrze sobie radzi także na glebie suchej i piaszczystej. Krzewy preferują gleby o kwaśnym odczynie, ale nie przeszkadza im podłoże wapienne. Mogą rosnąć w pełnym słońcu lub w półcieniu, są całkowicie odporne na mróz, znoszą zanieczyszczenie powietrza. W przeciwieństwie do innych odmian ta wymaga słabszego cięcia, bo ma tendencję do tworzenia pędów rewersyjnych. Jeśli takie zauważymy, najlepiej je wycinać u nasady. Dereń biały jest uniwersalnym krzewem o wielu zastosowaniach w ogrodach przydomowych, parkach i zieleni miejskiej. Może rosnąć pojedynczo, jako silny akcent kolorystyczny na trawniku czy rabacie, w dużych grupach oraz tworzyć wysokie niestrzyżone lub strzyżone żywopłoty.

autorzy opisu tekstowego: Grzegorz Falkowski; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): 1885 Niemcy; wprowadzenie do handlu: Szkółki Spätha w Berlinie
grupa roślin liściaste
grupa użytkowa liściaste krzewy
forma krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój krzewiasty wyprostowany
krzewiasty rozłożysty
docelowa wysokość od 2 m do 3 m
barwa liści (igieł) wielobarwne, pstre lub obrzeżone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów kwiatostan
barwa kwiatów kremowe
pora kwitnienia maj
owoce białe
pora owocowania sierpień
wrzesień
październik
nasłonecznienie stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
roślina tolerancyjna
ph podłoża roślina tolerancyjna
odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
roślina tolerancyjna
walory ładne jesienne zabarwienie
odporność na zanieczyszczenia
odporność na zasolenie
ozdobne pędy
ozdobne z liści/igieł
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
zadrzewienia krajobrazowe
rekultywacja
zieleń publiczna
kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
rabaty
w grupach
ogrody osiedlowe
strefa 3
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Grzegorz Falkowski Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11994
rośliny
8343
opisów

Ostatni wpis:

2020-08-06
Clematis 'Isago'
19227
zdjęć
9672
roślin w produkcji
348
osób online