Hemerocallis 'Stella de Oro'

Thuja occidentalis 'Malonyana Aurea'

żywotnik zachodni 'Malonyana Aurea'

Silnie rosnąca, wąskokolumnowa odmiana wprowadzona do uprawy w 2009 roku w USA, dorastająca po 10 latach uprawy do 3 m wysokości i 0,5 m szerokości. Pokrojem drzewa przypominają cyprysy, nawet po wielu latach od posadzenia pozostają wąskie, o średnicy 0,5- 0,6 m i ostro zakończone. Gałązki liczne, krótkie, spłaszczone, jasnożółte, od góry błyszczące, pokryte łuskami, z wyraźnymi gruczołkami. Zimą gałązki zachowują żółtą barwę. Drzewa do uprawy wymagają gleb żyznych, umiarkowanie wilgotnych oraz stanowisk słonecznych. Odmiana ‘Maloniana Aurea’ polecana jest do tworzenia wysokich żywopłotów i szpalerów oraz do sadzenia w mieszanych kompozycjach, jako dominujący element wertykaly.

Symphytum grandiflorum 'Goldsmith'

żywokost wielkokwiatowy 'Goldsmith'

Bylina zadarniająca o żółto obrzeżonych liściach, nadająca się do zazieleniania miejsc półcienistych. Tworzy zwarty łan liści o wysokości do 30 cm. Rozrasta się silnie, chociaż rozłogi ma dość krótkie. Cała roślina pokryta jest krótkimi, ostrymi włoskami i w dotyku jest szorstka. Liście szeroko jajowate, mocno zaostrzone, zwężające się w oskrzydlony ogonek. Liście szarozielone z szerokim, żółto kremowym obrzeżeniem. Ulistnienie odporne na zmienne warunki atmosferyczne, pozostaje żywotne i dekoracyjne do nadejścia obfitych śniegów. Czasami pojawiają się pędy z liśćmi całkowicie zielonymi, które rosną bujniej i szybko mogą zdominować całą roślinę. Należy je usuwać. Jest to trudne, bowiem żywokost łatwo regeneruje z pozostawionych odcinków korzeni. Kwiaty dzwonkowate, zwisające, w pączkach różowawe, potem blado niebieskie, o prawie białych brzegach, zebrane w szczególne kwiatostany. Kwiatostany to gęste, wierzchołkowe, spiralnie skręcone wierzchotki, wyrastające wcześnie, w maju i czerwcu, niewiele ponad liście. Żywokost najlepiej rośnie w widnym cieniu, w miejscach bez bezpośredniego dostępu słońca. Zbyt duże zacienienie nie jest wskazane. Nie jest wymagający co do gleby, choć w miejscach z glebą zbyt suchą i piaszczystą wzrost będzie zahamowany, a brzegi liście będą zasychać. Jest rośliną w pełni zimotrwałą, ale lepiej jest wybierać miejsca osłonięte. Liście żywokostu wczesną wiosną są przysmakiem ślimaków. Jest to roślina dość tolerancyjna na miejskie zanieczyszczenie powietrza. Głównym zastosowaniem żywokostu jest zadarnianie miejsc cienistych, także w warunkach miejskich. Ilość roślin na 1 m2 – 5-7 sztuk.

Astilbe 'Bergkristall'

tawułka 'Bergkristall'

Bylina o pierzastych liściach oraz wiechowatych, białych kwiatostanach. Odmiana kwitnąca w VII-IX, z Grupy Arendsii. Roślina dorasta do wysokości 90-100 cm. Wymaga wilgotnego, żyznego w podłoża. Polecana na rabaty, do miejsc półcienistych (szczególnie, jeśli gleba jest uboga i łatwo wysycha), najlepiej wygląda sadzona w grupach, także nad wodą. Można pozyskiwać kwiaty cięte, ale mają one krótką trwałość.

Cotoneaster lucidus

irga błyszcząca

Wyprostowany krzew ze sztywnymi pędami. Osiąga 2-3 m wys. Liście ciemnozielone, błyszczące. Kwiaty różowawe, V-VI. Owoce czarne, kuliste. Toleruje wszystkie rodzaje gleb. Całkowicie odporny na mrozy, znosi zanieczyszczenie środowiska, słońce i zacienienie, upał i suszę. Doskonale znosi cięcie. Podstawowe zastosowanie to formowane żywopłoty.