Paeonia 'Władysława'

piwonia 'Władysława'

Grupa Lactiflora Group (D)

Synonim łaciński.: BOWL OF LOVE

pokrój: krzewiasty rozłożysty

docelowa wysokość: od 0,5 m do 1 m

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

ph podłoża: roślina tolerancyjna

Popularna polska odmiana piwonii tworząca okazałe oraz bardzo dekoracyjne kępy o wysokości 70-90 cm. Główną jej ozdobą są słodko pachnące kwiaty osadzone na szczycie bogato ulistnionych pędów. Dolne, ciemnozielone liście są podwójnie trójlistkowe, ostro zakończone. Listki w zarysie są wąskoeliptyczne lub lancetowate, mają lekko ząbkowane brzegi. Kwiaty ukazują się w czerwcu. Szerokie, różowe płatki korony otaczają jasnożółty środek wypełniony licznymi wąskimi prątniczkami. Barwa prątniczek ładnie kontrastuje z barwą płatków. Kwiaty są średniej wielkości, ale za to ukazują się w dużych ilościach. Po kwitnieniu rośliny pozostają ozdobne z liści aż do końca sezonu wegetacyjnego. Piwonia należy do bylin niezwykle dekoracyjnych, a przy tym nietrudnych w uprawie. Najlepiej rośnie i najobficiej kwitnie na stanowiskach słonecznych, osłoniętych od wiatru, na glebach umiarkowanie wilgotnych. Uprawiana w lekkim półcieniu kwitnie dłużej. Preferuje gleby gliniasto-piaszczyste, głęboko uprawione. Jest całkowicie mrozoodporna, długowieczna, nie toleruje częstego przesadzania. Zabieg przesadzania silnie rozrośniętych kęp piwonii wykonuje się dopiero wtedy, gdy zajdzie potrzeba ich odmłodzenia lub rozmnożenia. Roślina jest odporna na choroby grzybowe, jednak w latach wilgotnych i chłodnych, gdy rośliny są posadzone w dużym zagęszczeniu może się na nich pojawić się szara pleśń. Dlatego jesienią zaschnięte pędy roślin należy ścinać i kompostować lub palić. Piwonia jest byliną o uniwersalnym zastosowaniu. Efektownie wygląda zarówno w ogrodach przydomowych, ogrodach orientalnych, jak i w parkach miejskich. Dzięki pięknym kwiatom jest chętnie sadzona na wyeksponowanych miejscach na trawnikach tworząc kolorowy szpaler lub żywopłot oddzielający fragment ogrodu. Najciekawiej prezentuje się w grupach. Kwiaty można ścinać i wstawiać do wazonu.

autorzy opisu tekstowego: Małgorzata Kunka; Związek Szkółkarzy Polskich

grupa roślin byliny
grupa użytkowa byliny
forma bylina
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój krzewiasty rozłożysty
docelowa wysokość od 0,5 m do 1 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pachnące
barwa kwiatów różowe
pora kwitnienia czerwiec
nasłonecznienie stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
roślina tolerancyjna
ph podłoża roślina tolerancyjna
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
próchniczna
walory pachnące kwiaty
ozdobne z kwiatów
ozdobne z liści/igieł
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
ogrody orientalne
kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
rabaty
kwiaty cięte
w grupach
strefa 4
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Małgorzata Kunka Związek Szkółkarzy Polskich

Poznaj również

zdjecie rosliny: rdestówka bucharska

Fallopia baldschuanica

rdestówka bucharska

Pnącze tworzące długie, cienkie, wijące się pędy dorastające do 15 m wysokości. Jest to jedna z najszybciej rosnących w Polsce roślin. Pędy pokryte są dużą ilością wydłużonych, lekko sercowatych, jasnozielonych liści (zwykle z falistym brzegiem), nie przekraczających 10 cm długości. Kwiaty są białe (u odmian także różowe), drobne, zebrane w duże wiechowate kwiatostany. Kwitnienie długo, od lipca do pierwszych jesiennych przymrozków. Roślina o stosunkowo małych wymaganiach uprawowych. Dobrze rośnie na każdej przeciętnej glebie ogrodowej i jest dosyć tolerancyjna na suszę. Jednak w okresach letniej suszy zdecydowanie pozytywnie reaguje na nawadnianie. Stanowisko do uprawy powinno być słoneczne lub półcieniste. Mrozoodporność średnia, w okresie ostrych zim rośliny przemarzają, jednak przycięte na wiosnę bardzo szybko odbudowują utracone pędy. Najlepiej uprawiać ten gatunek w Polsce zachodniej, w pasie nadmorskim. W centralnych częściach kraju rośliny lepiej zimują w miastach. Roślina zdrowa, rzadko atakowana przez szkodniki lub porażana przez choroby. Nie wymaga corocznego cięcia, ale zbyt ekspansywnie rozrastające się egzemplarze można z powodzeniem przycinać. Pnącze to wymaga zdecydowanie silnych podpór, gdyż słabsze konstrukcje pod jej dużym ciężarem mogą ulec zniszczeniu. Idealna roślina do uzyskiwania tzw. szybkiego efektu lub maskowania, np. do pokrywania ekranów dźwiękochłonnych.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9118
roślin w produkcji
193
osób online