Physocarpus opulifolius LITTLE JOKER 'Hoogi021'

Carex caryophyllea 'The Beatles'

turzyca wiosenna 'The Beatles'

Bylina o dekoracyjnym pokroju. Odmiana wyselekcjonowana z gatunku rosnącego w całej Europie, dość pospolitego na suchych łąkach i w widnych lasach. Wyróżnia się wyjątkowo długimi, łukowato wygiętymi, ciemnozielonymi liśćmi, tworzącymi gęste kępy. Rozrasta się za pomocą krótkich, podziemnych rozłogów, szybciej od turzycy japońskiej. Kwiaty, jak u wszystkich turzyc, nie mają znaczenia ozdobnego. Nie wymaga wiele światła, może być uprawiana w głębokim cieniu. Gleba powinna być próchniczna, przepuszczalna i stale, umiarkowanie wilgotna. Jest to roślina odporna na choroby i szkodniki roślin oraz dość wytrzymała na mróz pod warunkiem zapewnienia jej dobrych warunków wzrostu. Jako roślina zimozielona, powinna być sadzona w miejscach osłoniętych, nie narażonych na silne, wysuszające wiatry i intensywne nasłonecznienie, zwłaszcza zimą w okresach bezśnieżnych. Jeśli ulistnienie zostanie silnie zniszczone podczas zimy, można przyciąć je tuż nad ziemią, nowe liście wyrosną dość szybko. Znajduje zastosowanie na cienistych rabatach. Może być sadzona w towarzystwie zimozielonych różaneczników, bo ładnie kontrastuje z ich ciemnozielonych ulistnieniem. Można wykorzystać ją jako spokojne, zimozielone tło dla różnych wczesnowiosennych roślin cebulowych i bulwiastych. Nadaje się do sadzenia w tarasowych pojemnikach, choć w takich warunkach zimowanie może być niepewne.

Juniperus conferta

jałowiec nadbrzeżny

Niski krzew okrywowy o średnio szybkim tempie wzrostu, tworzą zwarte kobierce szczelnie okrywające podłoże. Krzew naturalnie występuje wzdłuż wybrzeży Pacyfiku, od Sachalinu, przez Półwysep Koreański, po japońskie wyspy Hokkaido i Honsiu, porastając piaszczyste wydmy i skały. Po 10 latach uprawy dorasta do 0,3 – 0,5 m wysokości i około 2 m szerokości. Tworzy długie, sztywne, szeroko rozpostarte pędu ścielące się po ziemi. Kora najmłodszych pędów zielona, starszych jasnobrązowa. Gałązki liczne, obficie i gęsto ulistnione. Igły gęsto ułożone na pędach, skupione po 3 w okółkach, rynienkowate (w przekroju trójkątne), mają od 10 do 17 mm długości i 1-1,5 mm szerokości. Igły są ciemnozielone z cienkim, białym woskowym paskiem przetchlinek w rynienkowatym wgłębieniu, ostro zakończone, ale w dotyku nie są mocno kłujące. Rośliny dwupienne, szyszki męskie i żeńskie tworzą się na oddzielnych osobnikach. Szyszkojagody duże, mają około 1 cm średnicy, dekoracyjne, czarnopurpurowe, pokryte srebrzystym, woskowym nalotem. Dojrzewają w ciągu 18 miesięcy. Wewnątrz szyszkojagód znajdują się 3 nasiona. Wymagania glebowe i wilgotnościowe nieco wyższe, niż innych gatunków jałowców (krzewy mogą cierpieć od mrozu i suszy). Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych i ciepłych. We wschodnich rejonach kraju, szczególnie przy braku pokrywy śnieżnej, może przemarzać, ale stosunkowo dobrze się regeneruje. Na pozostałym obszarze Polski zimuje dobrze. Gatunek polecany do stosowania w ogrodach przydomowych jako roślina okrywowa. W sprzedaży dostępne są przede wszystkim odmiany, które świetnie prezentują się sadzone na skalniakach i murkach skalnych.

Agastache 'Blue Fortune'

kłosowiec 'Blue Fortune'

Atrakcyjna bylina o niebieskich kwiatostanach, przypominających kształtem szczotki do mycia butelek. Wyrastają one ponad liście na sztywnych pędach, pachną i stanowią ozdobę rośliny oraz przynętę dla motyli. Rośliny kwitną od lipca do września. Liście są duże, ciemnozielone, podobne jak kwiaty również są aromatyczne, a roztarte pachną anyżkiem. Rośliny osiągają wysokość 60-80 cm, a w okresie kwitnienia 75-100 cm, tworzą ładne kępy. Kłosowiec jest byliną odporną na mróz ale dosyć krótkowieczną, zwłaszcza gdy jest sadzony na zbyt mokrych stanowiskach. Najlepiej rośnie na glebach lekko wilgotnych, przepuszczalnych, o obojętnym lub lekko zasadowym odczynie. Odmiana polecana na rabaty, obwódki, do ogrodów ziołowych i skalnych, do uprawy w pojemnikach na balkonach i tarasach.

Picea orientalis 'Barnes'

świerk kaukaski 'Barnes'

Karłowa odmiana, rosnąca początkowo w formie spłaszczonej kuli. Z czasem wytwarza przewodnik, przybierając kształt nieregularnego, zaokrąglonego stożka. Rośnie bardzo powoli. W wieku 10 lat osiąga 0,7 m wysokości i ok. 1 m szerokości. Bardzo stare egzemplarze, po wytworzeniu przewodnika, dorastają do 1,8-2 m wysokości. Roślina gęsta i zwarta. Pędy krótkie i sztywne. Młode przyrosty jasnozielone. Późno rozwija się na wiosnę. Igły bardzo krótkie, długości do 1 cm, grube, lekko spłaszczone, zaokrąglone na końcach, ułożone promieniście, ciemnozielone, błyszczące. Nie ma specjalnych wymagań glebowych, ale źle znosi gleby wapienne. Najlepiej rośnie na glebach kwaśnych, przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych, na stanowiskach słonecznych lub półcienistych, osłoniętych od zimowych wiatrów. Dobrze prezentuje się z wrzosami i płożącymi krzewinkami, także w ogrodach skalnych.